عمر بقاع و زیارتگاه امامزاده پدر احمد مسجد قبا مشهد به زمان سلطان هنرپرور و وقار دوست، مشخص و معلوم الدین شاهرخ میرزای تیموری (۷۸۳-۸۲۵ هجری شمسی) و گورستان پیرامون آن که مشتمل بر قبور کهن با سنگ های تراشیده گردیده‌است. شیر سنگی های خوشگل و خوشتراش میباشد، تا زمان صفویه نیز می‌رسد. ساختمان ضریح چهار ضلعی با گنبد آبی رنگ فیروزه ای خوشرنگی میباشد که در پیشین سبز رنگ بوده میباشد با درفش سبز منقش به عبارت «لا اله الا الله» در درحال حاضر اهتزاز بر فراز آدرس مسجد قبا مشهد گنبد و دارنده گلدسته های کوچکی میباشد که دیده و روح هر بیننده ای را می نوازد.
متولیان و ساکنان فضا این ضریح اکثرا از طایفه بابااحمدی و با کنیه درویش باوامد شهره اند. تولیت این مقبره به طور عصر ای در میان یکسری خانواده که تمامی نسل اندر نسل درویش می باشند. دست به دست می‌چرخد و عمل محافظت و حفظ از بقاع و آرامگاه دور و اطراف آن و همینطور پذیرایی و موعظه از زوار و بازدید کنندگان از ضریح امامزاده و گردآوری هدایا و نذورات بر ذمه این اشخاص میباشد. این حرم به انگیزه عمر تاریخی بناء در ۱۱ دی ۱۳۸۰ با شمارهٔ تصویب ۴۶۸۲ در رزرو مسجد قبا مشهد فهرست آثارملی جمهوری اسلامی ایران به تصویب رسیده میباشد.
جاذبه های حوزه
با مقداری مسافت از این ضریح، ساختمان خزینه آب گرم معدنی شگفت انگیزی با دو در ورودی معدود طول وجود دارااست که در دامنه کوه واقع گردیده‌است. در کنار این مقبره، بقایا و اثراتی بسیار محصور از آسیاب های کهن و سنتی آبی رنگ نیز به چشم می‌خورد که ظاهرا روزگاری از آب دره عمیق چلبار ( احتمالا به معنای چهل فصل بهار) در نزدیکی ضریح بابااحمد که در قبلی وجود داشته میباشد. نیرو و اقتدار می یافته و به گردش در می آمده میباشد. این تمامی قادر است نماد دهنده ی وجود شماره تلفن مسجد قبا مشهد عمران و آبادانی شایان توجه در‌این حیطه در قبلی ای خیر چندان به دور باشد.
در وسط کوه گران قدر و به طور تقریب صیقل یافته ای که در مسافت ای نسبتا به دور از امامزاده بابااحمد جای‌دارد. شیء ای در فرم دری والا و گران سنگ در اواسط تیغه ای به ظواهر نتایج دست آدم و فاقد بافت گیاهی سبز محیط خویش، جلوه می نماید که به «در آهنی» یا این که «در آهنین» به شهرت رسیده است.
عمر بقاع و زیارتگاه امامزاده پدر احمد مسجد قبا مشهد به زمان سلطان هنرپرور و وقار دوست، مشخص و معلوم الدین شاهرخ میرزای تیموری (۷۸۳-۸۲۵ هجری شمسی) و گورستان پیرامون آن که مشتمل بر قبور کهن با سنگ های تراشیده گردیده‌است. شیر سنگی های خوشگل و خوشتراش میباشد، تا زمان صفویه نیز می‌رسد. ساختمان ضریح چهار ضلعی با گنبد آبی رنگ فیروزه ای خوشرنگی میباشد که در پیشین سبز رنگ بوده میباشد با درفش سبز منقش به عبارت «لا اله الا الله» در درحال حاضر اهتزاز بر فراز آدرس مسجد قبا مشهد گنبد و دارنده گلدسته های کوچکی میباشد که دیده و روح هر بیننده ای را می نوازد.
متولیان و ساکنان فضا این ضریح اکثرا از طایفه بابااحمدی و با کنیه درویش باوامد شهره اند. تولیت این مقبره به طور عصر ای در میان یکسری خانواده که تمامی نسل اندر نسل درویش می باشند. دست به دست می‌چرخد و عمل محافظت و حفظ از بقاع و آرامگاه دور و اطراف آن و همینطور پذیرایی و موعظه از زوار و بازدید کنندگان از ضریح امامزاده و گردآوری هدایا و نذورات بر ذمه این اشخاص میباشد. این حرم به انگیزه عمر تاریخی بناء در ۱۱ دی ۱۳۸۰ با شمارهٔ تصویب ۴۶۸۲ در رزرو مسجد قبا مشهد فهرست آثارملی جمهوری اسلامی ایران به تصویب رسیده میباشد.
جاذبه های حوزه
با مقداری مسافت از این ضریح، ساختمان خزینه آب گرم معدنی شگفت انگیزی با دو در ورودی معدود طول وجود دارااست که در دامنه کوه واقع گردیده‌است. در کنار این مقبره، بقایا و اثراتی بسیار محصور از آسیاب های کهن و سنتی آبی رنگ نیز به چشم می‌خورد که ظاهرا روزگاری از آب دره عمیق چلبار ( احتمالا به معنای چهل فصل بهار) در نزدیکی ضریح بابااحمد که در قبلی وجود داشته میباشد. نیرو و اقتدار می یافته و به گردش در می آمده میباشد. این تمامی قادر است نماد دهنده ی وجود شماره تلفن مسجد قبا مشهد عمران و آبادانی شایان توجه در‌این حیطه در قبلی ای خیر چندان به دور باشد.
در وسط کوه گران قدر و به طور تقریب صیقل یافته ای که در مسافت ای نسبتا به دور از امامزاده بابااحمد جای‌دارد. شیء ای در فرم دری والا و گران سنگ در اواسط تیغه ای به ظواهر نتایج دست آدم و فاقد بافت گیاهی سبز محیط خویش، جلوه می نماید که به «در آهنی» یا این که «در آهنین» به شهرت رسیده است.
کاربرد آینه و هنر آینه کاری سنتی در سازه